مبحث پنجم مقررات ملی ساختمان (مصالح و فرآوردههاي ساختمانی) – ویرایش 1396

هدف از تدوين اين مبحث، ارائه مشخصات فني مواد، مصالح و فرآورده هاي ساختماني به منظور تأمين ايمني، بهداشت، دوام، حفاظت محيط زيست و صرفه اقتصادي در ساختمان است. دامنة كاربرد آن نيز محدود به انواع مواد، مصالح و فرآورده هاي ساختماني متعارف و نوين است، كه در بناي انواع ساختمانها و تأسيسات مربوط، مورد استفاده قرار مي گيرد. اين مصالح و فرآورده هاي ساختماني بايد جوابگوي نيازهاي طراحي باشد. از اين رو، مهندسان طراح، ناظر و مجري بايد با توجه به مشخصات ساختمان و تأسيسات، مواد، مصالح و فرآورده هاي ساختماني مناسب را انتخاب و حداقل مشخصات فني آنها را مطابق طرح ارائه كنند. مشخصات ارائه شده در طرح ها بايد با ضوابط مطرح در اين مبحث تطبيق كند.
با توجه به زلزله خيز بودن ايران بايد براي سبك سازي و كاهش جرم ساختمان، مصالح مقاوم و سبك با حداكثر نسبت مقاومت به وزن به كار برده شود، تا علاوه بر ايمني بيشتر، تأثير زلزله بر ساختمان نيز كاهش يابد. همچنين لازم است با توجه به ضرورت حفظ محيط زيست، توليدكنندگان و مصرف كنندگان در استفاده مجدد، بازيافت و بازيابي مواد، مصالح و فرآورده هاي
ساختماني با رعايت ضوابط با درنظرگيري صرفه اقتصادي اهتمام ورزند.